Στην αρχή μιλούσαν μέσα από το Facebook και έπειτα ακολούθησαν συναντήσεις και από κοντά μέχρι που τελική απόφαση για το πνευματικό ταξίδι πάρθηκε. Έτσι με χαρά σας παρουσιάζουμε φωτογραφίες από το προσκύνημα τους στο μοναστήρι του Άθωνα. Θα δείτε πως εκεί επικρατεί ηρεμία και μοιάζει με έναν κόσμο διαφορετικό, σε άλλους ρυθμούς. Μακριά από τα προβλήματα της κοσμικής ζωής. Ευχαριστούμε πάρα πολύ τους κ.κ. Ν.Ι. Μιχαλολιάκο , Μανώλης Πετραλείφη, Αθανάσιος Τζανέτη και ιδιαίτερα τον Γεώργιο Ελευσινιώτη που μας επέτρεψαν να δημοσιεύσουμε τις φωτογραφίες αυτές. Μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε μέσα από τα δικά τους μάτια την ευλογημένη αυτή περιοχή. Να είστε καλά.
ΑΠΟ ΤΟ FB ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΥΜΑ ΣΤΟΝ ΑΘΩΝΑ
Είμαστε στο καραβάκι για τον Αθωνα ,μετά από 6 μήνες περίπου ανταλλαγής μηνυμάτων και δύο ζεστές συναντήσεις ,στον πραγματικό κόσμο που εδυνάμωσαν τη φιλία μας , βρεθήκαμε να ταξιδεύομε για τον Αθωνα , και οι τέσσερις φίλοι μαζί με τον πατέρα Γεώργιο, ακάματο εργάτη που διακονεί τον ανθρώπινο πόνο στις πιό ακραίες του μορφές ως ιερέας άμισθος των γυναικίων φυλακών βαρυποινιτισσών Θήβας.
Οπως και οι λαβωμένοι που προσεύχονται στα στασίδια που τόσο όμορφα περιγράφει ο π. Μωϋσής στους παρακάτω στίχους του έτσι και εμείς ταξιδεύομε στον Αθωνα με την ελπίδα να ανατάξουμε πληγές κρυφές από τα συνεχή σταβοπατήματα μας στο πνευματικό μας οδοιπορικό .
Επιστρέφοντας και αισθανόμενοι την ζωογόνο αύρα του Όρους να έχει κάπως επουλώσει τις πληγές μας ,απευθύνομε μια αδελφική ζεστή και εγκάρδια καλιημέρα σε όλους τους αγαπημένους φίλους !
Καράβι και ταξιδεύει τ’ Αγιονόρος
Στα μοναστήρια έχει φυλαγμένες ακριβές ομορφιές
και στα θεμέλια πολλούς ιδρώτες
δεν τίθενται στις προθήκες
δεν λέγονται εύκολα.
Καράβι και ταξιδεύει το Αγιονόρος
με κατάρτι τον Άθωνα
σημαία τη Μεταμόρφωση
άγκυρα την Παναγιά.
Βοηθέ και σκεπαστή, άγιε Άθωνα
σε ασπάζομαι δάσκαλε θεόπτη
στο ναό της Ελλάδος
σταυρός του τρούλου ο Άθως.
Στ’ αμπάρια κουβαλά νάμα, μέλι κερί και λιβάνι
για τους πεινασμένους του νάρθηκα
για τους λαβωμένους των στασιδιών.
Γέροντας Μωϋσής Αγιορείτης
Το παραπάνω κειμενάκι είναι από τον κ. Ν.Ι. Μιχαλολιάκο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου