Με την τεχνολογία να προχωράει ραγδαία και τους υπολογιστές να είναι έτοιμοι να εισβάλλουν στα σχολεία αρκετοί από εμάς έχουν ξεχάσει τα απλά μολυβάκια. Με αυτά μάθαμε τα πρώτα μας γράμματα, γράψαμε τις πρώτες μας λέξεις και κάναμε τα πρώτα μας λάθη.Ένας σοφός κάποτε είπε μακάρι όλοι οι άνθρωποι να ήταν σαν αυτά τα απλά μολυβάκια...
Και είχε μεγάλο δίκιο γιατί τα μολύβια έχουν αρετές που δεν φαίνονται με γυμνό μάτι και μπορούμε να μάθουμε πολλά απλά κατανοώντας την χρήση του. Με το απλό μολυβι από γραφίτη μπορούμε να σβήσουμε τα λάθη μας με μια σβύστρα και το ίδιο μπορούμε να κάνουμε και στην ζωή μας αρκεί να το θελήσουμε. Πάντα όμως όπως το μολύβι αφήνει το σημάδι του στο χαρτί έτσι και εμείς στην πορεία μας στην ζωή αφήνουμε το σημάδι μας στο περιβάλλον μας και στους ανθρώπους γύρω μας. Γι'αυτό πρέπει πάντα να έχουμε συνείδηση των πράξεων μας.
Το μολυβάκι κάπου κάπου θα χρειαστεί μια ξύστρα που θα απομακρύνει το ξύλο και θα το κάνει πάλι μυτερό και έτοιμο για ομορφότερα γράμματα. Έτσι είναι και στην ζωή μας μας έρχονται πολλές ατυχίες που μπορούν να μας πληγώσουν αλλά καθαρίζουν την ψυχή μας. Και έπειτα στο μολυβάκι μπορεί το ξύλινο εξωτερικό να δεχτεί χτυπήματα και γρατσουνιές αλλά ο γραφίτης εσωτερικά δεν παθαίνει τίποτα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να γράψει καινούργιες σελίδες. Έτσι πρέπει να είμαστε και εμείς όσες κακουχίες και αν έρθουν ποτέ να μην αφήνουμε να μας αλλάζουν μέσα μας.
Και τέλος το κάθε μολύβι χρειάζεται και ένα χέρι που να το καθοδηγεί στο χαρτί. Χωρίς το χέρι αυτό το μολύβι δεν μπορεί να κάνει τίποτα από μόνο του.Αυτό το χέρι είναι ο Θεός που μας καθοδηγεί μέσα σε αυτή την ζούγκλα που ζούμε.
Την επόμενη φορά που θα πιάσετε μολύβι στα χέρια σας να θυμάστε πως και τα μικρότερα πράγματα έχουν πολλά να μας πουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου