Κάποτε ζούσε ένας πανίσχυρος βασιλιάς σε μια μακρινή χώρα. Ο βασιλιάς αυτός είχε 4 γυναίκες και αμύθητα πλούτη και δύναμη. Την τέταρτη γυναίκα του την αγαπούσε πάνω από όλες κάθε μέρα της πρόσφερε πανάκριβα ρούχα και εξαίσια φαγητά. Ήταν ερωτευμένος μαζί της.
Την τρίτη του γυναίκα την αγαπούσε και την ζήλευε . Και αυτήν την πρόσφερε ρούχα και κοσμήματα. Δεν την άφηνε να φύγει από το παλάτι και πάντα έβαζε ανθρώπους να την προσέχουν.Φοβόταν μήπως του φύγει και βρει άλλον.
Την δεύτερη γυναίκα του την αγαπούσε αλλά την έβλεπε σαν σύντροφο. Την ρωτούσε για θέματα του κράτους και την συμβουλευόταν. Και αυτήν την πρόσεχε και την φρόντιζε.
Την πρώτη του γυναίκα δεν την ήθελε καθόλου και σχεδόν είχε ξεχάσει την ύπαρξη της.
Όπως όλοι οι θνητοί άνθρωποι έτσι και ο βασιλιάς κάποτε γέρασε και ήταν έτοιμος να πεθάνει. Έτσι φώναξε την τέταρτη του γυναίκα και της είπε:<< Από όλες εσένα αγαπάω περισσότερο και αν με αγαπάς όσο εσύ θέλω να με ακολουθήσεις στον θάνατο μου>>. Η γυναίκα δίχως να δείξει κάποιο συναίσθημα απάντησε ξερά :<<Εγώ όμως βασιλιά μου θέλω να ζήσω και δεν μπορώ να σε ακολουθήσω>>. Σοκαρισμένος ο βασιλιάς έδιωξε την τέταρτη του γυναίκα και έπεσε σε στεναχώρια.
Ζήτησε να δει την τρίτη του γυναίκα και όταν αυτή του παρουσιάστηκε της είπε:<<Πάντα σε φρόντιζα και ποτέ δεν σου έλειψε τίποτα θέλω αν με αγαπάς να με ακολουθήσεις στον θάνατο>>. Η τρίτη του γυναίκα του χαμογέλασε και του είπε:<<Αφού πεθάνεις θα βρω κάποιον άλλο και θα τον παντρευτώ>>. Συντετριμμένος ο βασιλιάς έδιωξε και την τρίτη του γυναίκα.
Έπειτα φώναξε την δεύτερη του γυναίκα και της είπε:<<Εσένα θεωρούσα πάντα στήριγμα μου και σε φρόντιζα για όλη σου την ζωή αν με αγαπάς ακολούθησε με στον θάνατο>>. Η δεύτερη του γυναίκα ψυχρά του είπε:<<Βασιλιά μου εγώ αφού πεθάνεις θα γίνω το στήριγμα κάποιου άλλου δεν μπορώ να σε ακολουθήσω>>
Ο βασιλιάς είχε στεναχωρηθεί. Καταλάβαινε πως σε όλη του την ζωή αυτά που αγαπούσε περισσότερο δεν άξιζαν όσο πίστευε. Στο τέλος φώναξε την πρώτη του γυναίκα η οποία του παρουσιάστηκε αδύνατη με κουρέλια για ρούχα. <<Μπορεί να μην σου έδωσα τόση σημασία όσο τις άλλες γυναίκες μου αλλά είσαι η πρώτη μου γυναίκα αν με αγαπάς θέλω να με ακολουθήσεις στον θάνατο>>. Και η πρώτη του γυναίκα με ένα ζεστό χαμόγελο του είπε:<< Εγώ ήμουν μαζί σου από την αρχή και θα σε ακολουθήσω και στον θάνατο.Ποτέ δεν πρόκειται να φύγω από το πλευρό σου>>. Όταν άκουσε τα λόγια της ο βασιλιάς άρχισε να κλαίει σαν μικρό παιδί και φώναζε πως στην πρώτη του γυναίκα έπρεπε να τα είχε δώσει όλα.
Όπως καταλαβαίνετε η ιστορία μας είναι αλληγορική. Η τέταρτη γυναίκα του βασιλιά είναι το σώμα μας. Το αγαπάμε πάνω από το καθετί σε αυτό τον κόσμο.Το προσέχουμε και το φροντίζουμε . Μετά τον θάνατο θα μας αφήσει όμως για πάντα. Η τρίτη γυναίκα είναι η περιουσία μας κάποτε θα γίνει περιουσία κάποιου άλλου. Η δεύτερη γυναίκα είναι οι μικροαπολαύσεις και τα προβλήματα της ζωής. Είναι ανούσια μετά τον θάνατο.
Η πρώτη γυναίκα είναι η ψυχή μας. Αυτή είναι και θα είναι πάντα μοναδική και πάντα θα είναι ότι έχουμε πριν και μετά τον θάνατο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου